2 asiels in Istanbul zagen er goed uit, wel wat kleine puntjes, maar je moet niet denken dat de asiels in Turkije kunnen voldoen aan de maatstaven in Nederland. We mochten binnen geen foto’s van de omgeving maken. vriendelijk personeel, veel vrijwilligers. Deze worden ook gebeld als ze kittens hebben zonder moeder. Er werd afstand gedaan van een mopshondje, zij schakelen met de dierenliefhebbers.
Er wordt samengewerkt en wordt gezocht naar een passende oplossing. In het asiel worden geen dieren vermoord, ze hebben zelfs een hond die daar al drie jaar verblijft. Een personeelslid daar kende al hun persoonlijkheden. Weet je wat dat dan met ons doet! Angst blijft wel, angst dat het gaat verslechteren of wel de moorden zullen plaatsvinden.